Ηλεία...Η Αναρχία Ξεκίνησε από Εδώ!

1834. Η κυβέρνηση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους έχει μόλις αρχίσει το αναγεννητικό της έργο ψηφίζοντας διάφορους ιδρυτικούς νόμους. Την ίδια στιγμή, η ζωή των κατοίκων εξαθλιώνεται από την πείνα και τη δυστυχία. Οι νόμοι και τα διατάγματα του κράτους έχουν ως σκοπό να ρυθμίσουν την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου και να απομακρύνουν τις συνήθειες των κατοίκων που είχαν αποκτήσει από την οθωμανική κυριαρχία. Η ζωή τους όφειλε να είναι ειρηνική, πρώτα από όλα!

       Και κάπου εδώ σημειώνεται το πρώτο αναρχικό περιστατικό. Και λέγοντας αναρχία, εννοούμε την κυριολεξία της λέξης, δηλαδή την άρνηση των πολιτών να δεχτούν την υφιστάμενη πολιτική εξουσία, η οποία πιστεύουν πως τους καταπιέζει και τους αφαιρεί ελευθερίες και δικαιώματα. Με αυτή την έννοια, ναι, λοιπόν, η πρώτη νεοελληνική αναρχία σημειώθηκε στη μετεπαναστατική Ηλεία και συγκεκριμένα στο χωριό Επιτάλιο (τότε Αγουλινίτσα), όταν πολλοί κάτοικοι εκείνης της περιοχής ξεσηκώθηκαν και αρνούνταν να υπακούσουν στην κυβέρνηση, παρακινούμενοι από πολιτικούς και στρατιωτικούς προς την αναρχία. Οι άτακτοι εκείνοι ονομάστηκαν “Αποστάται”.

       Στις 9 Αυγούστου 1834, “οι αποστάται ούτοι κατά τινάς μεν 350 τον αριθμόν, κατά τινας δ’ άλλους 280, ελθόντες εις Αγουλινίτσαν την 3ην του πνέοντος Αυγούστου εξεστράτευσαν την 9ην τού αυτού περί την μεσημβρίαν με σκοπόν να εισέλθουν εις Πύργον…”. Όταν οι αποστάτες έφτασαν στον Αλφειό, ειδοποιήθηκε η φυλακή που στάθμευε έξω από τον Πύργο. Ο στρατηγός Γεώργιος Μήτζου και ο υπομοίραρχος Βρινικόφσκι έφτασαν στην οικία του Έπαρχου και έκαναν σύσκεψη για την αντιμετώπιση των αποστατών. Ο υπομοίραρχος διατύπωσε την άποψη οι υπερασπιστές της πόλης να οχυρωθούν στα πιο ισχυρά αρχοντικά της πόλης. Ο δε στρατηγός υποστήριξε πως έπρεπε να καταλάβουν θέσεις έξω από τον Πύργο για να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο οχύρωσης και των αντιπάλων σε σπίτια, κάτι που έκανε δύσκολη την εκδίωξή τους.

        Το πεδίο της μάχης μεταφέρθηκε. Αφού σχημάτισαν στρατιωτικό σώμα, αποτελούμενο και από ιδιώτες, εξήλθαν της πόλης και συνάντησαν τους αποστάτες στη θέση Κολιρέικο Παλαιογέφυρο. Οι αποστάτες με σκοπό να ξεγελάσουν τους ηγέτες των “φιλονόμων εθνικών στρατευμάτων” ζήτησαν να συζητήσουν μαζί τους. Ωστόσο, ο έπαρχος αρνήθηκε και ξεκίνησε πρώτος το πυρ. Οι αντίπαλοι απάντησαν αμέσως.

       Ακολούθησε μεγάλη μάχη. Οι αποστάτες διαλύθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Επιτέθηκαν τότε εναντίον τους και μερικοί κάτοικοι των χωριών “της Γούβας”, οι οποίοι κατέλαβαν τους λόφους γύρω από τα χωριά Βαρβάσαινα και Σαλμώνη. Οι αποστάτες για να σωθούν έπεσαν στον Αλφειό ποταμό. Ο έπαρχος της Ολυμπίας, ο οποίος είχε νωρίτερα πάρει μέρος στη μάχη κατά των αποστατών, τους κατεδίωξε και έφτασε στο Επιτάλιο. Πολλοί από τους αποστάτες κρύφτηκαν σε οικίες στην Αλφειούσα και κατά τη διάρκεια της νύχτας διαλύθηκαν.  Και κάπως έτσι έληξε άδοξα το πρώτο νεοελληνικό περιστατικό αναρχίας, σύμφωνα με τον Βύρωνα Δάββο και τις μελέτες του.

Πηγή:dionisisfrance.wordpress.com