Παραινέσεις ενός γονέα!



Από τα «Πολιτικά κείμενα» του Γιώργου Θεοτοκά θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αποσπάσματα από τις παραινέσεις ενός πατέρα των καιρών μας.

Αγαπημένο μου παιδί….

[…] Σε λίγο καιρό, το μεγάλο πρόβλημά σου θα είναι τούτο: πως θα τα καταφέρεις να σταθείς γερά στα πόδια σου, να νοιώσεις πως δεν έχεις πια την ανάγκη κανενός, πως είσαι κύριος των τυχών σου. Θα πρέπει να διαμορφώσεις μια ζωή που θα είναι δική σου και όχι εξάρτημα της δικής μου. Να μην σου χρειάζεται να σε στηρίζω.

Να αισθανθείς ότι είσαι εσύ με τα σωστά σου χειραφετημένος, αδέσμευτος, εσύ, τα έργα σου και η ζωή σου και στη μαγική αυτή λέξη «ζωή» σ’ αφήνω να δώσεις όποιο περιεχόμενο είσαι ικανός να δημιουργήσεις.

Τότε καλό μου παιδί, η παρουσία μου δεν θα είναι πια βάρος στην ψυχή σου.

Ναι, η ζωή, ο έρωτας, η ευτυχία, η δράση, είναι πράγματα που έχεις να τα δημιουργήσεις όπως ο άνθρωπος της τέχνης δημιουργεί ένα έργο ζωντανό και ωραίο. Πρέπει να κινηθούν οι δημιουργικές σου δυνάμεις και πρέπει ακόμα να τις κατευθύνεις. Αλίμονό σου αν σταθείς παθητικός εμπρός στον κόσμο σου και περιμένεις να σου δοθεί αυτός. Αν δεν θέλεις να σε πάρει από κάτω θα βαλθείς να τον πλάσεις εσύ.[…]

Να είσαι γνήσιος, αληθινός, ακέραιος, ίσιος σε ότι αισθάνεσαι, λες και πράττεις, στον έρωτα, στη φιλία, στην κοινωνική σου δράση-απέναντι σε φίλους και εχθρούς- και πρώτα-πρώτα απέναντι στον εαυτό σου. Να βαθμολογείς τους ανθρώπους ανάλογα με την ειλικρίνειά τους. Να περιφρονείς ότι είναι υποκρισία, κρυψίνοια, διπροσωπία, πανουργία, να τα μισήσεις όλα αυτά και να τα απορρίψεις μια και καλή.

Να μην παίζεις με τη ζωή, τα αισθήματα, την πίστη ενός άλλου ανθρώπου.

Να μην καταδέχεσαι να απατήσεις. Να νοιώθεις πως απατώντας, κλέβοντας στο παιχνίδι της ζωής, θίγεις κυρίως εσένα, ρίχνεις την προσωπικότητά σου και δεν είσαι να ικανός να εκτιμήσεις τον εαυτό σου. Να σέβεσαι τον άλλον, να προσπαθείς να τον καταλάβεις.

Να τον βοηθάς αν περνά από το χέρι σου. Συχνά η ζωή μας έχει αντιμέτωπους με δύσκολα διλήμματα που μονάχα με πολλή αμοιβαία κατανόηση και βοήθεια μπορούμε να τα λύσουμε και να τα ξεπεράσουμε.

Να μην απαρνιέσαι τα δικαιώματά σου από τη ζωή, μα να μην ξεχνάς και τα δικαιώματα του άλλου που βρέθηκε μπλεγμένος μαζί σου.

Θα δεις με τον καιρό ότι πάντα έχουν και οι δικές σου πράξεις κάποια ψυχολογική δικαίωση.

Κι ακόμη θα σου έλεγα να μη διστάζεις ποτέ να παραδέχεσαι εκ των προτέρων ότι κάθε άνθρωπος που σου τυχαίνει στον δρόμο σου είναι τίμιος και ειλικρινής σαν και εσένα, εκτός μονάχα αν σου δοθούν συγκεκριμένες αποδείξεις για το αντίθετο.

Να εμπιστεύεσαι, να είσαι γενναιόδωρος στα αισθήματά σου, μα μη λυπάσαι να χαρίζεις το περίσσευμά της καρδιάς σου σ’ όποιον το χρειάζεται.

Αν σε γελάσουν, αν σε απογοητεύσουν, φύγε και προσπάθησε να μη το συλλογίζεσαι πια. Γύρισε το φύλο, ξανάρχισε από την αρχή.

Ποτέ μην απελπίζεσαι. Ο κόσμος είναι μεγάλος, η ζωή αστείρευτη και ο άνθρωπος κατά βάθος, καλός.

Τα ίδια θα σου έλεγα και για την εργασία σου. Να είσαι ειλικρινής και ίσιος σε κάθε δουλειά που θα αναλάβεις. Να την τιμάς πρώτα –πρώτα εσύ ο ίδιος, να πασχίζεις να την κάνεις σωστά και όσο μπορείς καλύτερα, με φροντίδα και με μεράκι.

Προπαντός να μην προφασιστείς ποτέ με τα έργα σου πως είσαι αλλιώτικος, δυνατότερος, σοφότερος, πιο σημαντικός ή πιο αξιαγάπητος από αυτό που ξέρεις μέσα σου ότι είσαι στα αλήθεια. Να είσαι αυτό που είσαι, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Αυτό που είσαι –αυτό που είναι κάθε ακέραιος άνθρωπος κάτω από τον ήλιο- δεν είναι αξιοκαταφρόνητο αν εκδηλωθεί με αγάπη και ευσυνειδησία.

Είναι αρκετό για να γεμίσεις μια ζωή, να της δώσεις ένα νόημα, έναν προορισμό. Ενώ με τεχνάσματα δεν θα καταφέρεις σπουδαία πράγματα και ότι καλό και αληθινό έχεις μέσα σου θα το χαλάσεις.

Η δουλειά σου θα ηχήσει ψεύτικα και εκείνοι που ξέρουν θα το καταλάβουν αμέσως. Μπορεί εξωτερικά να επιτύχεις . Δεν είναι δα λίγοι αυτοί που σταδιοδρομούν, τριγύρω μας με τις κατεργαριές και κερδίζουν όχι μόνο χρήματα, μα και τίτλους περισπούδαστους, αξιώματα λαμπερά, τιμητικές διακρίσεις, προβαδίσματα και όλων των ειδών τις ψευτοδόξες.

Δεν θα σου είναι αδύνατο αν ριχτείς με τα μούτρα να τα καταφέρεις καλύτερα από πολλούς. Μα δεν θα έχεις πείσει εκείνους που θα ήθελες περισσότερο να κερδίσεις. Ούτε βέβαια τον ίδιο τον εαυτό σου και τούτο θα είναι το χειρότερο.

Καλύτερα να σου λείπουν τέτοιες επιτυχίες παιδί μου. Άκουσέ με, ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτήν είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κουφό πρύτανη ή έναν κακό πρωθυπουργό.

Παρασύρθηκα όμως από τα λόγια μου και μου φαίνεται πως ξανάρχισα να συμβουλεύω φοβούμαι πάλι καμιάν αντίδρασή σου.

Σου το ‘πα και πριν, δε ζητώ να σου επιβάλω έτοιμες απόψεις για τον κόσμο, αλλά μονάχα να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις. Ύστερα, τράβα το δρόμο σου και σβήσε με σιγά-σιγά από τους λογισμούς σου, καθώς το θέλει η ζωή.

Το να ζούμε εντέλει με αξιοπρέπεια είναι μονόδρομος!

Με τιμή

Φιλία Βαγιάκα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Τρύγος και το κρασί στην Ελλάδα του χθες και του σήμερα.